In mijn programma ‘Bouwen op vertrouwen’ schenk ik ruim aandacht aan UZ Leuven. Het is mijn ambitie als kandidaat-rector om – met respect voor elkaars eigenheid – het academisch ziekenhuis dichter bij de universiteit te brengen. Daarover ging ik gisteren in debat voor een publiek van collega-artsen, allen werkzaam op Campus Gasthuisberg.
De master geneeskunde aan UHasselt is een feit. De Vlaamse regering zal niet op deze principiële beslissing terugkomen. Die extra opleiding stond niet op onze wish list maar nu ze zal georganiseerd worden i.s.m. onze universiteit is het de verantwoordelijkheid van de beleidsmakers om voldoende middelen te voorzien, ook voor KU Leuven. Daarna is het onze opdracht er een succes van te maken zonder dat het ten koste gaat van de eigen opleiding geneeskunde.
De werkdruk bij veel artsen is te hoog. De balans binnen de vierledige opdracht – naast onderwijs, onderzoek en maatschappelijke dienstverlening is er ook de klinische praktijk – moet beter verzekerd kunnen worden. Onze clinici leveren in relatief beperkte tijd schitterend academisch werk af maar op langere termijn is dit niet houdbaar. De geest van entrepreneurship, de drang tot innovatie is zo kenmerkend voor een academisch ziekenhuis en UZ Leuven in het bijzonder. We moeten dit versterken door voor ons klinisch ZAP voldoende academische tijd te vrijwaren.
Voor het ziekenhuis geldt voorts wat ook voor de universiteit prioritair is. Naast het verlagen van de werkdruk moeten we volop inzetten op AI-geletterdheid. Wat ik enkele maanden geleden met eigen ogen zag in Singapore, bewijst dat we een inhaalbeweging nodig hebben maar ook dat er prachtige opportuniteiten op ons liggen te wachten. We moeten vertrouwen durven geven aan elkaar en zelf hoop ik natuurlijk op het vertrouwen van mijn collega-artsen. Zodat ik als rector een nieuwe, frisse wind kan laten waaien en we samen onze voortrekkersrol kunnen versterken. Niet alleen voor het ziekenhuis maar voor de ganse KU Leuven.