Toen ik gisteren het debat over internationalisering aan KU Leuven aan het voorbereiden was, dacht ik terug aan mijn eigen ervaringen in het buitenland en begon ik in enkele oude fotoalbums te bladeren. Per slot van rekening is veel van wat iemand zegt of doet, gekruid met wat je zelf hebt meegemaakt.
In 1997-1998 was ik werkzaam aan het Wellcome Trust Centre for Human Genetics in Oxford (Verenigd Koninkrijk) en in 2000-2001 aan de Montreal General Hospital McGill University (Canada) maar mijn tijd in Paraguay blijft iets bijzonder. Van oktober 1993 tot maart 1994 verbleef ik als prille twintiger in Asunción, de hoofdstad van Paraguay. Voor de jonge lezers van mijn dagboek: toen was er nog geen e-mail of internet, laat staan een smartphone of sociale media. Evenmin digitale foto’s zoals je aan mijn collage kan zien.
Vanuit Leuven waren we pioniers want ik behoorde tot de allereerste lichting geneeskundestudenten die stage liepen aan het ziekenhuis dat verbonden is aan de Universidad Nacional de Asunción. Ik leerde de praktijk kennen binnen de pediatrie, gynaecologie en verloskunde. En bovenal een ervaring voor de rest van mijn leven. Ik wens zo’n ervaring alle studenten toe.